Tutaj obejrzycie więcej zdjęć z tych warsztatów

Dziś kolejne połączenie naszej pracy konsultingowej w zakresie przestrzeni publicznej i ławkologii z przestrzenną i kulturową edukacją dzieci. W ramach projektu KULTURKA PODWÓRKA 3D kolejny raz zorganizowaliśmy edukacyjne warsztaty makieciarskie dla dzieci, tym razem w szkole podstawowej na osiedlu Nadodrze we Wrocławiu, u naszych dobrych przyjaciół-dzieci:) Tematem zajęć był PLAC. Pytaliśmy, czym co to jest PLAC, co się na nim robi, co jest potrzebne, by powstał w pustej przestrzeni. Okazało się, że PLAC oznacza dla dzieci całkowicie co innego, niż dla architektów, szczególnie młodych wolontariuszy, studentów, którzy wspólnie z nami prowadzili warsztaty.

Dla studentów architektury (i architektów, co stwierdził niedawno projektant przebudowy Pl. Nowy Targ*) PLAC jest pustym miejscem w mieście. Dla dzieci PLAC jest miejscem zapełnionym przez ludzi i sklepy, to po prostu targowisko. Gdy spytaliśmy "jakie są najważniejsze place we Wrocławiu?", dzieci odpowiedziały: Dworzec Świebodzki, Po warsztatach rozmawialiśmy z osobami dorosłymi. Dla nich PLAC, to również targowisko.

Dlaczego ważna jest ta rozbieżność semiotyczna? Gdy w dokumentach planistycznych, urbanistycznych i innych administracyjnych dotyczących przestrzeni, pojawia się wyraz plac, odbiorcy (mieszkańcy, nie-architekci, nie-urbaniści) mogą całkowicie inaczej rozumieć te zapisy. Podobnie jest podczas spotkań z mieszkańcami - wiele razy słysząc PLAC z ust tzw. profesjonalistów (projektantów), wizualizują oni coś innego, niż ci projektanci. W semiotyce i językoznawstwie strukturalistycznym jest to podstawowa różnica między ZNACZĄCYM (wyraz) i ZNACZONYM (wizualizacja). Warto o tym pamiętać i ZAWSZE definiować pojęcia, a w czasie rozmów na początku upewnić się, że mówimy o TYM SAMYM.